Зинҳор! Бисёр диққат намоед! Дар дохилатон зиддият ва ҷудои наёяд. Инсон аз хато холӣ нест. Фақат дарвозаи тавба боз аст. Вақте, ки нафс ва шайтон шуморо ба муқобили бародаратон ба эътироз ва танқид савқ кунад, шумо бигуед ки: “Мо натонҳо ин ҳуқуқи ҷузъии худро, балки ҳаёт ва зиндагӣ ва ҳайсияти худро ва саодати дунёи худро низ дар ҳифз ва ҳимоят, тасонуд, як порчагӣ, иттиҳод ва иттифоқи робитаи муҳками Рисолаи Нур барои фидо кардан мукаллаф ҳастем. Ба эътибор натиҷаҳое, ки Рисолаи Нур барои мо ҳосил кардааст, ба сабаби он чизҳое, ки оид ба дунё ва аноният ва худ хоҳӣ мебошад, ки ҳама ин чизҳоро фаромӯш кардан вазифаи мо мебошад” гуфта нафсҳои худро хомӯш кунед. Агар қобил ҷангу ҷангҷол кадом масъала бошад, он вақт бо якдигар машварат кунед бисёр сахт нагиред. Ҳаркас дар як машраб ва хулқ ва ахлоқ намебошад. Ҳоло бо мусомаҳа ва гузашт ба якдигар нигоҳ кардан лозим ва лозимтар аст.
Ба умуми бародарони худ як як салом мегуем.
Саъид Нурсӣ
***
[Ба хотири ухувват ва бародари як дастурро баён мекунам, ки он дастурро ҷиддан бояд, ки дар назар бигиред.]