Чунки: Ба сабаби адоват ва инод ихлос, ки воситаи халос ва василаи наҷот аст, ба бефоида пароканда мешавад. Зеро як тарафгири якравӣ ба хотири амалҳои хайри худ ба нафари муқобили худ, бузургӣ ва болоӣ хаҳад хост. Ба амали холисан ливаҷҳиллоҳи онқадар мувофиқ нахоҳад шуд. (яъне бо амали холис ба ризоии Худо (ҷ) мувофиқ нахоҳад шуд.) Ҳам дар ҳукм ва муомилоти худ тарафгири худро тарҷеҳ хоҳад кард, адолат карда нахоҳад тавонист. Инак, дар ин сурат ихлос ва адолат ки асосҳои афъол ва амалҳои хайрия мебошад, бо хусумату душмани нопадид шуда ва аз байн меравад.

Ин ваҷҳи шашум бисёр дароз аст. Фақат ба хотири кӯтоҳ ва мухтасар будан қабилияти мақом хулоси калом мекунем.

***

Страниц: Страница 1, Страница 2, Страница 3, Страница 4, Страница 5, Страница 6, Страница 7, Страница 8, Страница 9, Страница 10, Страница 11, Страница 12, Страница 13, Страница 14, Страница 15, Страница 16, Страница 17, Страница 18, Страница 19, Страница 20, Страница 21, Страница 22, Страница 23, Страница 24, Страница 25, Страница 26, Страница 27, Страница 28, Страница 29, Страница 30, Страница 31, Страница 32, Страница 33, Страница 34, Страница 35, Страница 36, Страница 37, Страница 38, Страница 39, Страница 40, Страница 41, Страница 42, Страница 43